เสียงผ้าถูกฉีกขาดก้อดังขึ้น "แควก" <<< เฮ้ยๆๆ นี่มันเสียงเป้าขาดแร้ว
หลาม : เฮ้ยๆๆ จาทัมอะรัยน่ะไอบอสเวง
ป่าแซน : อยู่นิ่งๆน่า
หลาม : เฮ้ย!! หยุดเด๋วนี้เรยไอบอสเวง
ป่าแซน : ก็บอกว่าอยู่นิ่งๆไง
"แควก!!"
หลังจากนั้นก้อไม่มีเสียงสควอโล่เล็ดลอดออกมาจากห้องอีกเลย...
เช้าวันต่อมา
สควอโล่เดินออกมาจากห้องในสภาพเสื้อผ้าขาดหลุดรุ่ย
เสียงป่าแซนดังออกมาจากห้อง
ป่าแซน : จะไปไหน?
หลาม : ไปวัดอะรัยสักหน่อย