[You must be registered and logged in to see this image.]
12.13 น. ของวันที่ 31 พฤษภาคม ปี 1911 คร้า คือช่วงเวลาที่ไททานิค เรือสำราญชื่อดังถูกนำออกจากอู่ต่อเรือลงยังผืนน้ำเป็นครั้งแรกเมื่อ 100 ปีที่แล้ว ที่เมืองเบลฟาสต์ ประเทศไอร์แลนด์เหนือ คร้า
ในเวลา 23.40 น. คืนวันที่ 14 เมษายน 1912 ไททานิคพุ่งชนภูเขาน้ำแข็งและจมดิ่งลงสู่ใต้ท้องมหาสมุทรแอตแลนติคเหนือ คร้า ว้าย! จะตายไหมเนี่ย เรือสำราญที่ครั้งหนึ่งได้ชื่อว่าใหญ่และหรูหราที่สุดในโลกหลับใหลอยู่ ณ ที่แห่งนั้นจนถึงทุกวันนี้ คร้า เพราะความอลังการและความทันสมัยของไททานิค ทำให้ไม่มีใครจินตนาการถึงจุดจบของมันได้คร้า ยิ่งเป็นการออกเดินทางรอบปฐมฤกษ์จากเมืองเซาแทมป์ตัน ประเทศอังกฤษ ไปยังเมืองนิวยอร์ค ประเทศสหรัฐอเมริกา และเพราะความยิ่งใหญ่นี้ทำให้โศกนาฏกรรมของมันถูกเล่าขานและนำมาตรวจสอบหาข้อเท็จจริงต่างๆ อย่างต่อเนื่องตลอดหนึ่งศตวรรษที่ผ่านมาคร้า
ตรงข้ามกับจุดจบ จุดเริ่มต้นของไททานิคกลับไม่ค่อยถูกนำมาพูดถึงมากนักคร้า ทีมผู้เชี่ยวชาญจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิค ที่กำลังผลิตสารคดีชุด ‘Rebuilding Titanic' เพื่อรำลึก 100 ปี ไททานิค จึงได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับการสร้างอภิมหาตำนานเรือสำราญลำนี้ว่าน่าทึ่งไม่แพ้กันคร้า
ไททานิคคือผลงานสุดยอดแห่งโลกอุตสาหกรรมยุคต้นศตวรรษที่ 20 โดยบริษัท Harland and Wolff ผู้สร้างไททานิคลงทุนสร้างโรงไฟฟ้าของตัวเองคร้า ในอู่ต่อเรือที่เมืองเบลฟาสต์ ประเทศไอร์แลนด์เหนือ เนื่องจากทุกขั้นตอนหลักในการสร้างไททานิคล้วนใช้เครื่องจักรไฟฟ้าทั้งสิ้น ส่วนบนเรือมีเครื่องผลิตพลังงานไอน้ำขนาดใหญ่ถึง 4 เครื่องคร้า ที่สามารถผลิตกระแสไฟได้มากกว่าโรงไฟฟ้าบนฝั่งเสียอีก มีสายไฟความยาวกว่า 320 กิโลเมตรถูกติดตั้งไปทั่วเรือ เพื่อจ่ายไฟไปยังห้องพัก 835 ห้อง ลิฟต์ หรือแม้แต่อุปกรณ์ออกกำลังกายในห้องยิม และทำให้ไททานิคสว่างไสวราวปราสาทลอยน้ำยามค่ำด้วยดวงไฟจำนวนถึงหมื่นดวงคร้า
ในการต่อเรือไททานิค ซึ่งครั้งหนึ่งเคยครองสถิติยานพาหนะที่หนักที่สุดในโลกด้วยคร้า ด้วยน้ำหนักกว่า 46,000 ตัน ต้องใช้แรงงานชายฉกรรจ์ถึง 4,000 คน สร้างโครงกระดูกงู 600 ชิ้น เอ๊ะ และใช้เวลานานกว่า 2 ปี สร้างตัวเรือคร้า...ทุกๆ เช้า ด้านหน้าประตูอู่ต่อเรือของ Harland and Wolff จะคลาคล่ำไปด้วยคนงานกว่า 15,000 คนที่รอคิวเข้างานคร้า โดยมีหัวหน้าคนงานมายืนรับตั้งแต่ 6.20 น. คนที่มาไม่ทันประตูปิดจะอดได้งานและค่าแรงวันนั้น ส่วนคนที่ผ่านเข้าประตูไปแล้วจะถูกคุมเข้มตลอดเวลาทำงาน เวลากิน และแม้แต่เข้าห้องน้ำคร้า
สมัยนั้น ช่างตอกหมุดที่มีประสบการณ์งานนานกว่า 5 ปี จะได้ค่าจ้างดีกว่างานส่วนอื่นๆ ในการต่อเรือคร้า ซึ่งค่าแรงจะให้ตามจำนวนหมุดที่ตอกได้อย่างเรียบร้อย มีการบันทึกไว้ว่า ไททานิคใช้หมุดทั้งสิ้นกว่า 3 ล้านตัว และ 75% ของหมุดเหล่านั้นถูกตอกด้วยแรงงานมนุษย์ ไม่ใช่เครื่องจักรคร้า
อ่านแล้ว นึกถึงโรสกับแจ็คจริงๆนะค่ะ เหมือนกับฮารุกับคุณสึนะเลย... เอ๊ะ ขอลาแค่นี้ไปก่อน
SEE YOU AGAIN นะคร้าาาาาา!